بنده به عنوان آبی نویس و مدیر سایتها و شبکات استقلالی از سالهای دور که فضای مجازی گستردگی اکنون را نداشته است فعالیت داشته ام و به واسطه همین فعالیت با افراد مختلفی از شهرها و استانهای مختلف آشنا شده ام و البته چون خوزستان آبی ترین استان ایران است با خوزستانیهای زیادی در ارتباط بودیم و رفاقت کردیم .
بارها و بارها پیش آمده که عکسها و مطالب یا خاطراتی دوستان خوزستانی برای ما ارسال کرده اند و به علت حجم مطالب دریافتی یا فرصت نشده ارسال بشه و یا در نوبت ارسال قرار گرفته است و بلافاصله دوستان پیام داده اند که میدانیم چون خوزستانی هستیم مطالب ما قرار نگرفت .
اما بهانه نوشتن این مطلب در مورد بهنام برزای بود که بنا به هر دلیلی از تیم کنار گذاشته شد و برخی دوستان از احساسات خوزستانیهای عزیز استفاده میکنند و مسئله را قومی میکنند و دوست عزیزمان آقای میلاد میداوودی هم فرمودند که شما اولین خوزستانی نبودید و آخرین هم نیستید باید عرض کنید آقا میداوودی عزیز خود شما زمانی سوگلی این باشگاه بودید ولی بعد از آن مصدومیت لعنتی متاسفانه نتوانستید به روزهای خوب برگردید و متاسفانه در تیمهای بعدی هم آن میداوودی که با واویلا واویلا گفتن روی سکو ها وحشت به جان حریفان می انداختیم نشدید .
اگر اکنون بهنام برزای خوزستانی و دوست داشتنی از استقلال جدا می شود به جای آنها دو خوزستانی عزیز یعنی پژمان منتظری و حسن بیت سعید اضافه می شوند یعنی کلا استقلال بدون خوزستان و خوزستانیها صفایی ندارد .
در آخر باید بگوییم چرا باید تصور کنید خوزستانیها را دوست نداریم ؟ خوزستان منبع اصلی در آمد ایران و خوزستانیها امید اول مرزهای ایران هستند . در زمان جنگ تحمیلی بیشترین کشته و ویرانی ها را دیدند و در آب و هوایی زندگی میکنند که حتی شاید ماها نتوانیم در آن وضعیت چند روز دوام بیاوریم . به نظر حقیر نویسنده نمیشود خوزستانیها را دوست نداشت و خوزستان قلب تپنده ایران بزرگ است .
نگذاریم برخی افراد سو استفاده کنند و مسئله را قومی کنند و نقل و انتقالات را هم فقط به دید فنی نگاه کنیم .
زنده باد خوزستان و خوزستانی .
هادی صاحب خواجه – آبی پوشان
