#یادداشت_روز
✍️ محمود فخرالحاج
🔹وقتی بازیکنی با خودخواهی و غرور پنالتی تیمش را از دست می دهد و پس از آن دیگر تا پایان بازی از جریان بازی محو می شود نمی توان به سادگی از کنارش گذشت.
🔹شاید بگوییم خب بازی دیگر تمام شده است.. شاید بگوییم بدشانسی بود و تمام شده است و شاید هم هر چیز دیگری هم بگوییم..
🔹اما وقتی متوجه می شویم که با آن پنالتی می توانستیم از شکست فرار کنیم و حتی می توانستیم با آن گل تساوی حتی روحیه مان دو چندان شود و برای زدن گل های بعدی تلاش و همت بیشتری داشته باشیم بیشتر افسوس موقعیت صددرصدی خودمان را می خوریم.
🔹کاش اسماعیلی برای اولین بار و آخرین بار هم که شده بود از خود گذشتگی می کرد.. کاش برای اولین بار و آخرین بار هم که شده بود کمی به حرف بزرگتر خود گوش می داد و پنالتی را به پنالتی زن تیم می سپرد و کاش حالا که خودش با اصرار توپ را گرفت و کاشت تا پنالتی بزند، کمی از آن خودخواهی و غرور هم کم می کرد و به ساده ترین روش ممکن توپ را روانه دروازه می کرد تا شادی گل اش را با هواداران تقسیم می کرد و ده ها شاید دیگر که همگی آنها پشت این چند سطر ماندند و بیان نشدند…
🔹آقا فرشید عزیز، ما هنوز گل های سرنوشت ساز گذشته ات را از یاد نبرده ایم، ما هنوز بازیهای با تعصب ات را از یاد نبرده ایم و از یاد نمی بریم اما خودت خوب می دانی که در ذهن هواداران فوتبال خاطره های تلخ بیشتر ماندگار می مانند و سخت فراموش می شوند.
🔹کاش این دربی اینطور تمام نمی شد، کاش از تنها موقعیت صد در صدمان بهترین استفاده را می بردیم.
🔹تساوی کمترین حق تیم محبوبمان بود که می شد از این دربی بگیرد اما به دست خودمان آن را از دست دادیم.
