🔹متاسفانه در طول چند فصل گذشته آمار ورودی ها و خروجی های خط حمله تیم محبوبمان از تعداد انگشتان دو دست هم بالا رفته است.
🔹وقتی امیدمان از جذب مهاجمان داخلی مأیوس می شود پناه می بریم به مهاجمان خارجی.. مهاجمانی که تنها آمارشان را داریم و تا زمانی که در خط حمله استقلال آنها را تجربه نکنیم نمی توانیم پی به مهارت و توانایی شان ببریم.
🔹از عادل شیحی گرفته تا هلمکه آلمانی، از داسیلوای برزیلی گرفته تا بوبکر کبه آفریقایی، از پروپیچ گرتفه تا مامه تیام سنگالی، از الحاجی گرو و گونسالس گرفته تا منشای نیجریه ای و… و…
🔹تنها و تنها مامه تیام بود که توانست از میان این همه مهاجم خارجی در حد و اندازه تیم استقلال باشد و مدیران و مربیان و بویژه هواداران آبی را خشنود و رضایتمند کند. اما متاسفانه حضور این مهاجم به درد بخور بیش از یک نیم فصل دوام نیاورد و بنا به بسیاری دلایل از استقلال جدا شد.
🔹پس از رفتن تیام، سه مهاجم خارجی و چند مهاجم داخلی به تیم اضافه شدند اما هیچ کدام حتی به اندازه یک دهم مامه تیام توانایی و مهارت آن مهاجم را نداشتند.
🔹 باز هر مهاجم سیه چرده ای که به استقلال پیشنهاد می شود و به تهران می آید، آرزو می کنیم که او هم مانند تیام، مهاجم خوب و به درد بخور تیم محبوبمان شود.
🔹تیم استقلال چندین فصل است از داشتن یک مهاجم شش دانگ و فرصت طلب و گلزن حرفه ای عاجز مانده است و هر مهاجم خارجی که به تهران می آید آرزو می کنیم که او هم یک مهاجمی باشد که بتواند برای تیم محبوبمان مثمرثمر باشد و مانند مهاجم دیگر پس از یک نیم فصل از تیم جدا نشود.
✍️ محمود فخرالحاج
