🔹 نمی دانیم قرار است کی این هفته ها و روزهتی کابوس وار به پایان برسند؟
🔹نمی دانیم کی قرار است هفته های پایانی هفته های طوفانی و جبران مافات برای تیم استقلال باشد؟
🔹تا کی قرار است تساوی ها و شکست ها ما را در هفته های پایانی از رسیدن به جام و سهمیه آسیایی محروم کند؟
🔹فرقی نمی کند روی نیمکت مظلومی نشسته باشد یا منصوریان، شفر نشسته باشد یا مجیدی.. تیم وقتی در هفته های پایانی به جای جبران مافات همین طور در حال هدر دادن فرصت هایش است پس حتما یک جای کار مشکل دارد.
🔹انگشت ایراد و مشکل هم به سمت مسائل فنی و کادر فنی می رود.
🔹هفت فصل ناکامی زمان کم و قابل گذشتی نیست که بخواهیم به سادگی از آن چشم پوشی کنیم یا باز آن را ادامه دهیم.
🔹اینجا دیگر جای فرصت های چند ساله به یک شخص نیست.. اگر توانستی در کوتاه مدت مثمرثمر باشی و نتیجه بگیری حق ماندن و ادامه کار را داری و هم هوادار تو را می خواهد هم تیم استقلال.
🔹اینجا استقلال و هوادار در حسرت جام قهرمانی همین طور در حال سوختن هستند، بویژه وقتی از آنوسو می بینند که رقیب قدیمی شان چهار فصل متوالی چهار جام قهرمانی را کسب کرده، این اشکال و ایراد و غصه و ناراحتی بیشتر می شود.
🔹برای همین دیگر مراعات کردن دردی دوا نمی کند، اینجا استقلال دیگر با هیچ کس تعارف نداریم.
🔹نه با مظلومی، نه با بازگشت قلعه نوعی، نه با منصوریان و نه با ماندن دوباره مجیدی.
🔹با هیچ کس تعارف نداریم، اینجا استقلال تنها جای کسانی است که بتوانند دوباره استقلال را به سالهای اوج و قهرمانی برسانند والا جایی در درون باشگاه و تیم ندارند.
🔹حضور هفت ساله این افراد تکراری دیگر کافی است، هفت فصل بدون جام و قهرمانی تاکنون سابقه نداشته و اگر بخواهیم به همین منوال ادامه دهیم و باز به امثال مجیدی ها و منصوریان ها و…و… فرصت دهیم به دوران اوج خود باز نخواهیم گشت.

✍️ محمود فخرالحاج