🔹با نگارش این مطلب هرگز قصد این را نداریم که در آستانه بازی مهم و حساس و سرنوشت ساز مقابل سپاهان، مجموعه تیمی یا سرمربی تیم محبوبمان را تضعیف کنیم، اما انتقاد آری، چون فرهاد مجیدی با رفتارش جای انتقاد را برای بسیاری باز کرده است.
🔹هنوز هم نمی دانیم دلیل اینکه تیم محبوبمان سرمربی دارد چیست؟ آیا وظیفه سرمربی تنها نشستن روی نیمکت یا آمدن لب خط در کنار زمین است؟ آیا کار سرمربی تنها تمرین دادن تیمش است؟ پس گفتگو با اصحاب رسانه و حضور در کنفرانس های خبری قبل و بعد از بازی جزو وظایف یک سرمربی نیست؟
🔹غیبت اگر در یک بازی باشد یا دو بازی باشد، یا حتی سه بازی باشد، یا اینکه در برخی بازیها به دلیل ناراحتی یا عصبانیت یا حتی خوشحالی بسیار زیاد، و عذرخواهی از خبرنگاران و هواداران جای خود را به دستیارش بدهد تا پاسخگوی خبرنگاران باشد اشکالی ندارد، اما وقتی این غیبت ها به حدود ۱۰ یا ۱۲ بازی متوالی و چند ماه پشت سرهم می رسد، دیگر اسمش جز بی احترامی هیچ چیز دیگری نیست.
🔹با احترام به فرهاد مجیدی که در دوران بازیکنی، اسطوره هواداران و بازیکن مورد علاقه آنها بود، اما متاسفانه در کسوت سرمربی، یکی از مهم ترین وظایف خود که تعامل با رسانه ها و هواداران است کوتاهی کرده است.
هواداران و دوستداران استقلال به علاوه خبرنگاران از سرمربی تیم استقلال انتظار دارند که جوابگوی سؤالات و پیام ها و حتی ارائه دهنده نظرات خود به آنها باشد، و یک ارتباط متعارف و منطقی مثل تمام سرمربیان تیم های لیگ برتری و حتی سرمربیان جهان داشته باشد.
🔹ای کاش قانونی در مورد سرمربیان لیگ برتری در فدراسیون فوتبال وضع می شد تا یک سرمربی بدون هیچ دلیل و عذر قابل قبولی نتواند برای چند بازی متوالی در کنفرانس های قبل و بعد از بازی های رسمی و مهم غیبت داشته باشد، آنگاه به طور حتم رفتار فرهاد مجیدی طور دیگری می بود.
🔹قرار نیست فرهاد مجیدی تمام حرفهای خود را با سکوت در دل خود نگه دارد و در یک زمان مشخص که شاید خودش بعدها تعیین کند، یک کنفرانس بلند بالا و مفصل با خبرنگاران داشته باشد.. بهتر است در همین کنفرانس های پایان بازی حضور پیدا کند و پاسخگوی خبرنگاران باشد تا به فکر برگزاری یک کنفرانس چند ساعته درددل گونه با اصحاب رسانه نباشد.
✍️ محمود فخرالحاج
