همه منتظر بودند که حاشیه ها خود از درون استقلال بیرون آید و نیاز به زمان زیادی هم نبود، تنها ۱۰ هفته کافی بود تا بالاخره صدای اعتراض اول رسانه ای شود بعد درون باشگاهی..
چقدر از این اتفاقات بیزاریم، وقتی تیم محبوبمان را می بینیم که پس از چند هفته روی ریل موفقیت و پیروزی قرار گرفته و توسط درون خودش حاشیه جدیدی ساخته می شود افسوس می خوریم، هم حق را به رحمتی می دهیم، هم به شفر و هم به معترض درجه یک حسینی
اما وقتی از همه این نام ها تنها این نام استقلال است که مهم و برتر باید باشد پس این حاشیه پردازی ها دیگر چه معنایی دارد؟
این حاشیه ها هم برای اولین بار نیست که اتفاق می افتد، قبل تر از اینها بین طباطبایی و برومند، سپس بین توپالوویچ و طالب لو، سپس طالب لو و محمدی و طالب لو و فروزان و بین رحمتی و طالب لو و حالا هم رحمتی و حسینی..
از بین توپالوویچ و طالب لو، توپالوویچ عرصه را رها کرد و رفت، بین طالب لو و فروزان این فروزان بود که جدا شد و از بین رحمتی و طالب لو، طالب لو بود که ساز جدایی سر داد و رفت.و حالا…!
نه نوبتی هم که باشد نوبت حسینی نیست..باید این دور باطل شکسته شود.. کاش حسینی با توجه به سرنوشت تمامی دروازه بانان حداقل یکی دو دهه اخیر، کمی هوای خودش را بیشتر داشته باشد و فریب این نیمکت نشینی را نخورد که جایی بهتر و بالاتر از استقلال برایش هرگز وجود ندارد.
✍️محمود فخرالحاج
