اختصاصی آبی پوشان -افراد زیادی در این فوتبال آمده اند و رفته اند , بسیاری از آنها بازیکنان فوق العاده ای هم بودند ولی اکنون نامی از آنها نیست و نسل های بعدی آنها را نمی شناسند ولی اسم هایی هستند که جاودانه می شوند و نامشان تا نسل های بعد می ماند مانند حجازی که نسل جدید نه بازیهای او را دیده اند و نه حتی مربی گری او را دیده اند ولی همواره به احترام از او یاد میکنند و اسطوره بزرگ نسلی است که او را ندیده اند . شاید از نظر افتخارات مربی گری یا افتخارات زمان بازی افراد دیگری هم بودند که بالاتر از مرحوم حجازی هم بودند ولی حجازی جاودانه می شود چون همواره به حق گویی شهره بود و برای بودن و برای ماندن دست به هر کاری نمی زد . او حرف حق را می زد در کنار مردم و برای مردم بود .

از این دست آدمها و از حجازی ها خیلی کم است ،شاید در این فوتبال از اول تاریخ تا بحال به سختی به اندازه انگشتان دو دست بشود نام برد . مسعود شجاعی به مانند نامش از مردان شجاع روزگار است از آن مردانی که بیمی ندارد مطالبات مردم را پیگیری کند خواه اعتراض به اختلاس ها باشد خواه به حضور زنان در استادیوم ها باشد و خواه به حضور سیاسیون در فوتبال.

مجتبی جباری هم از این دست آدمهاست او برای ماندن و برای بودن دست به هر کاری نمیزند . جباری حقیقت ها را می گوید و توجهی ندارد طرف مقابل خوشش بیاید یا نه چون به دنبال جلب رضایت این و آن نیست .

وقتی جباری با بهترین مدیرعامل باشگاه استقلال یعنی فتح الله زاده به مشکل میخورد مبرهن است که با افرادی مثل افتخاری و زمانی و ملکی و… هم به مشکل میخورد .

برخلاف خیلی ها که علاقه دارند جباری بماند ما دوست داریم جباری برود ،برود و در مورد او بنویسند حقایق را گفت و کنار گذاشته شد تا اینکه برگردد و با سن بالا و زانوی معیوب خدای ناکرده از نظر فنی جواب ندهد و به این دلیل کنار گذاشته شود .