سید حسین حسینی دروازه بان جوان استقلال که سالها برای رسیدن به موقعیت فعلی و حتی موقعیت های بهتر زحمت کشیده و سختی ها دیده است .
او به حق و با لیاقت دروازه بان استقلال و تیم ملی است و می تواند بسیار بیشتر از این هم پیشرفت کند و سالها دروازه بان اول استقلال و تیم ملی باشد .
اما متاسفانه سید حسین حسینی در کنار همه خصلت های خوب و توانایی های فنی بی نظیر , تفکرات بچه گانه (واژه ای معادل پیدا نکردم) دارد که او را از رسیدن به قله افتخارات باز می دارد .
از شادی بعد از سیوها گرفته تا اشک های داخل زمینش تا درگیری با فرشید باقری داخل زمین و در نهایت پست خداحافظی دیشب در اینستاگرام .
حسینی گفته در یک سال گذشته همش با استرس و فشار درون دروازه استقلال بودم و خسته شده ام . آقای حسینی برای خستگی خیلی زود است . اگر در استقلال ۱۰ سال هم دروازه بانی کنی همش در استرس خواهی بود و این از خصوصیت های بودن در تیم بزرگ و پر هوادار است .
اینکه چند هوادار مجازی (که مشخص نیست استقلالی هستند یا نه) به شما چیزی می گویند دلیل بر ناراحتی و خداحافظی است ؟
هواداران تمام قد از شما حمایت کرده اند (و باز هم خواهند کرد) ولی اگر شما جای فرشید باقری و وریا غفوری سال قبل بودید چه می کردید ؟ انواع توهین ها و بی احترامی ها را دیدند و شنیدند ولی ماندند و جنگیدند و دوباره محبوب دلها شدند . شما اگر جای قربانی و انصاری و زکی پور بودید چه می کردید ؟
کسی حق توهین به سیدِ آبی ها را ندارد ولی شما هم باید بدانید به هر صحبتی نباید واکنش نشان دهید , آن هم صحبت کاربران و هوادارانی که مجازی هستند و اصلا بود و نبودشان و اورجینال و فیک بودنشان مشخص نیست .
توانایی حسینی بیشتر از این هاست و می تواند پله های موفقیت را یکی پس از دیگری پشت سر بگذارد ولی باید کمی خویشتن دار باشد و کمی تفکرات خود را هم بزرگ و حرفه ای کند
✏️ هادی صاحب خواجه
