🔹هر چقدر بگوییم که برتر از قرمزها بودیم وقتی نتیجه را می بینیم چیزی دیگری را نشان مان می دهد.. وقتی می گوییم توپ و میدان بیشتر از آن ما بود وقتی تیم خوشحال و برتر میدان را می بینیم چیزی دیگری به ذهن مان می آید..
🔹وقتی پنالتی را در نیمه اول به دست می آوریم و فکر می کنیم که این بهترین فرصت برای شروع یک برد است و پس از زدن پنالتی آن را هدر رفته می بینیم چیز دیگری متوجه می شویم..
🔹وقتی از روی بدشانسی و غفلت مدافعان و اشکال در جای گیری درست حسینی را می بینیم و گلی که دریافت کردیم باز چیز دیگری می بینیم.
🔹نه به راستی همه چیز با نتیجه سنجیده می شود.. اگر تیم خوب میدان بودیم فرصت های بیشتری بدست می آوردیم.. اگر تیم برتر دربی بودیم پس از از دست دادن پنالتی هجوم هایمان به دروازه حریف بیشتر می شد تا فراموش می کردیم آن فرصتی که به سادگی از دست دادیم را.
🔹نه اینکه ۹۰ دقیقه دریغ از یک فرصت صد در صد گلزنی و ادامه دار شدن حسرتی که از نیمه اول تا پایان بازی در دل هواداران باقی ماند و سپس به شکست دوباره و تکراری در دربی منجر شد.
🔹درست مثل شکست در دربی فصل گذشته، آن موقع اسماعیلی پنالتی را از دست داد، اینبار کریمی.. و برتری حریف و شکست دوباره در دربی.
🔹نه واقعا فوتبال امروز تنها تیم خوب میدان را برتر و پیروز دربی نمی داند، هر چند باز هم معتقدیم که باز هم تیم برتر میدان هم نبودیم و عادلانه ترین نتیجه این دربی شاید همان تساوی یک بر یک می بود بهتر بود اما … .
✍️ محمود فخرالحاج
