از هر دو مربى با توجه به مدت زمان حضورشان در فوتبال ایران مى توان بعنوان عناصر مفیدى که قابلیت ایجاد تغییرات مثبت را داشته اند نام برد و نسبت به توانمندى ها و قابلیتهاى آنها نمى توان بى تفاوت بود.
آرایش اولیه و سیستم بازى هر دو مربى و تغییر روش و بکار گرفتن یک مهاجم نوید یک بازى پرفشار توام با پرس سنگین در یک سوم میانى را مى داد.
بدون شک در حال حاضر پرسپولیس یکى از تیمهاى خوب و با برنامه دهه اخیر کشور است که بازى ترکیبى با سرعت قابل قبول در دستور کارشان بوده و مى باشد اما در این دیدار کادر فنى استقلال با اتخاذ شیوه مناسب و عمق دادن به زمین و هدایت تیم پرسپولیس و علیپور به فضاهاى کنارى و دور نگه داشتن عناصر کلیدى تیم پرسپولیس از دروازه خود نهایتا موفق به کسب پیرزوى شدند و نباید استراتژى مناسب شفر را با جملات کلیشه اى امروز روز بد پرسپولیس بود را نادیده بگیریم. پرسپولیس در بیشتر دقایق بازى اسیر استراتژى تیم استقلال بود و مثل دیدارهاى قبلى اش توانایى استفاده از عرض و عمق زمین را نداشتند که باعث شد در امر خلق موقعیت نا توان باشند و بازى همیشگى پرسپولیس نمى گرفت. پرس سنگین استقلال در میانه میدان تمامى هافبکهاى پرسپولیس را خسته و بى رمق کرد و همین خستگى موجب عدم دقت آنها در ارسال پاسهاى آخر مى شد که باعث شد برانکو دو تعویض در همین منطقه انجام دهد .
توازن تیمى و تعادل در دفاع نقطه قوت تیم استقلال بود که به همراه سرعت انتقال بازى و نفرات بخصوص در جناح راست خود موفق شدند نقطه قوت تیم پرسپولیس را تبدیل به نقطه ضعف آنها کنند بسیار چشمگیر بود.
هر دو مربى در جریان مسابقه دو بار شیوه بازى خود را تغییر دادند و موفق شدند جریان بازى را به نفع خود تغییر دهند
