🔹متاسفانه فضای فوتبال ایران از بس به دروغ و فریبکاری آلوده شده است که رفتار صادقانه را از هیچ طرفی باور نمیکنند. کار مربی دروغگویی نیست، بلکه کاری مهمتر از فوتبال دارد؛ آموزش راستگویی و صداقت حرفهای. اگر بخواهم دروغ بگویم که دیگر نباید خودم را مربی بدانم. من مربی استقلالم. ببینید تماشاگران استقلال دنبال چه هستند و به چه جریانهایی اعتراض دارند. آنها منتقد فریب و دروغاند و فوتبال سالم و صادقانه را میخواهند. این مسئولیت اجتماعی من است که طبق خواست آنها تا روزی که هستم، صادقانه رفتار کنم.
🔹ما در شرایطی میخواستیم به جم برویم وحتی به فرودگاه مهرآباد رفتیم که خیلی امیدوار بودیم با کسب ۳ امتیاز شرایط خودمان را در جدول تغییر بدهیم. من مسؤول سلامتی بازیکنانم هستم، نه مسؤول تعیین کیفیت تست کرونا و بر اساس گزارش و اطلاعاتی که کادر پزشکی باشگاه برای من ارسال کرده تصمیم میگیرم. حتی مسؤول سلامتی بازیکن حریف هم هستم. این را در کلاسهای مربیگری تدریس میکنند و اگر نمیدانند، دلیلش این است که تا به حال زوایای انسانی مربیگری را نفهمیدند. من پزشک نیستم اما طبق گزارشی که از کادر پزشکی تیم استقلال دریافت کردم، نتیجه آزمایشها نشان میدهد که یک فاجعه در تیم استقلال اتفاق افتاده اما آقایان نمیخواهند این فاجعه را به رسمیت بشناسند.
🔹قبل از سفر به اهواز تست کرونا داده بودیم و نتیجه کلیه آزمایشها منفی بود. تا توانستیم اعتراض کردیم که اهواز در وضعیت قرمز کرونا قرار دارد و لطفا بازی را در شهر دیگری برگزار کنید اما گوش شنوایی وجود نداشت و متاسفانه کرونا در سفر به اهواز به اردوی استقلال اضافه شده است!
🔹 این هم عجیب است که چطور نتایج منفی آزمایشهای بازیکنان استقلال تا قبل از دیروز را قبول دارند اما وقتی نتایج مثبت میشود، میگویند به آزمایشگاه اعتمادی نیست؟! یعنی آیا به نتایج منفی شک نداشتید که شاید حداقل آزمایش یک بازیکن اشتباه باشد و تیم مقابل را هم مبتلا کند؟!
🔹روز قبل از بازی با فولاد حتی در هواپیما هم اعتراض کردیم. بعد گفتند مجیدی نباید شب بازی به مسائل حاشیهای میپرداخت. امیدوارم حالا فهمیده باشند که اعتراضم درست بود. من این روزها را میدیدم. فقط کافی بود رنگ صورت بازیکنان من وقتی در فرودگاه متوجه بیماریشان شدند را میدیدید. آقایان محترم، رحم و انصاف و وجدانتان کجاست؟ مدتها قبل از آقای مهدی پرسیدم که اگر بازیکنانم کرونا بگیرند، کدام نهاد و سازمانی پاسخگوست؟ امروز با عملکردشان جوابم را دادند که هیچکس!
🔹تعطیلی مسابقات در این شرایط به نفع استقلال نیست. ما بعد از دوران آمادهسازی شروع خوبی نداشتیم اما مطمئن بودم و هستم که روند تیممان به مرور بهتر میشود اما با این شرایط حالا نمیدانیم چه کار کنیم؟ میگویند دو هفته به قرنطینه برویم. آیا همین کافیست؟ مگر ریکاوری بعد از کرونا به این راحتی است؟ سه هفته است که از طریق آقای رمضانی از سازمان لیگ خواستیم که اجازه بدهند بازیکنان امید استقلال به لیست اضافه بشوند. تا دیشب میگفتند نه اما حالا که دیدند چه افتضاحی رقم خورده، قانون جدید تصویب کردند!
🔹تمام اعتراضها به این دلیل است که اقتدار و عدالت لازم توسط فدراسیون فوتبال اجرا نمیشود و به همین دلیل دیگران فکر میکنند با قلدربازی و مصاحبه و بیانیه میتوانند به هدفشان برسند. ما برای ادعای دیروزمان امروز مدرک معتبر از یک بیمارستان خیلی معتبر ارائه دادیم اما میخواهند با فضاسازی رسانهای حقیقت را قربانی کنند.
🔹متاسفانه وقتی تیم میبازد از هر طرف انتقاد میکنند و پشت سرهم مصاحبه میکنند اما این جور مواقع سکوت میکنند. فقط بررسی کنید ببینید در نیمفصل دوم چه بلاهایی سر استقلال آمده. همان ابتدا به دلیل مسائل غیرورزشی میزبانی آسیا را از ما گرفتند. دو دستیار و دو بازیکن خارجی مورد نظرم به این دلیل حاضر به همکاری نشدند. آن اتفاقهای سفر به دوبی هم که حتما یادتان هست. بعد از بازی با ذوبآهن و قبل از گل گهر به دلیل نداشتن زمین، تمرین نکردیم شب بازی با گل گهر هم که ساعت ۱۱ شب به سیرجان رسیدیم و به دلیل نقص فنی هواپیما یک بار به مهرآباد برگشتیم و بیشتر از سه ساعت در هواپیما بودیم اما وقتی تیم باخت کسی درباره این مشکلات صحبت نکرد. قبل از بازی با فولاد ترس از کرونا در تیم ما موج میزد. شما ۱۰۰ روانشناس هم بیاورید، نمیتوانید این ترس را از بین ببرید. اگر عدالتی وجود داشت ما نباید به اهواز میرفتیم اما قربانی شدیم و باید بگویم که مظلومتر از این استقلال را من تا به حال ندیدهام.
🔹قبلا هم گفتم، تا زمانی که در این لیگ یک نفر جانش را از دست ندهد، کسی به فکر سلامتی بازیکنان و خانوادههایشان نخواهد بود.
🔹آقای دکتر حریرچی، معاون وزارت بهداشت میگوید که من دیگر درباره فوتبال صحبت نمیکنم! شما چطور میتوانید به عنوان مسؤول بهداشت این مملکت نسبت به جان ورزشکاران بیتفاوت باشید و سکوت کنید؟! ایشان گفتند که لیگ برتر پروتکل دارد. یعنی همین کافی است؟ آیا رسالت یک پزشک و یک مسؤول همین است؟