به قلم: محمود فخرالحاج
🔹پس از مدتها صدایی به غیر از صدای هوادار بیرون آمد.. صدایی که مدتها بود در انتظارش بودیم.. زمانی که صدای هوادار و اعتراض ها و گلایه هایشان نه روبروی وزارت ورزش و نه روی سکوها و نه فضای مجازی گوش شنوایی نداشته باشد، امید دیگر هواداران به کسانی است که لااقل شاید وجه ی بیشتری داشته باشند..
🔹مدتها بود که انتظار داشتیم که پیشکسوتان آبی از پیشکسوتان یکی دو دهه پیش تا موسفیدهای قدیمی با هواداران همراه باشند تا شاید گشایشی حاصل شود.. دیگر زمان سکوت های مصلحتی نیست.. زمان همراهی با بالادستی ها و مسئولانی که تنها به فکر منافع و میز و صندلی های خود هستند و واقعا دلسوز واقعی باشگاه های بزرگ و پرطرفدار پایتخت نیستند.
🔹شاید امروز به دلیل همراهی و هم زبانی با هواداران از رسیدن به پست ها و میزهای بالادستی ها محروم شوند، شاید هم مورد غضب بالایی ها قرار بگیرند اما وقتی توی چشم و دل هواداران قرار بگیرند دیگر به اندازه ده ها مسئول و مدیر برایشان ارزشمندتر است.
🔹امروز طباطبایی صدای زنده و مستقیم هوادار شد و امیدواریم که فردا پیشکسوتان دیگر هم صدای هوادار شوند.
🔹خیلی خوب می دانیم که یک دست به تنهایی صدا ندارد.. صدای هوادار به تنهایی جواب نداد، لااقل همراه با صدای هوادار، صدای پیشکسوتان هم شنیده شود شاید راه گشاتر باشد، حتی اگر راه گشا هم نباشد لااقل دیگر عذاب وجدانی هم نخواهد بود.
