امیر قلعه نوعی سرمربی استقلال در چند هفته گذشته فشارهای زیادی را متحمل شده است . عدم نتیجه گیری در چند هفته متوالی باعث انتقادات تند مخالفان او بود . در این بین وقتی بازی های استقلال را در چند دیدار دوباره بینی می کنیم , میبینم در اکثر بازیها استقلال بازیهای بدی انجام نداده است و فقط روی اشتباه چند بازیکن که مکررا هم تکرار شده نتایج را واگذار کرده است . برخی از این بازیکنان که اسم و رسم دار هم هستند با اشتباهات متوالی و مرگبار خود سرمربی تیم را تا آستانه اخراج و انتقادات مقرضانه نیز پیش بردند ولی در این میان امیر قلعه نوعی رفتاری معقول با این بازیکنان داشت و اگر هم انتقادی کرده فنی بوده و برخوردی مناسب داشته تا شان این بازیکنان هم حفظ شده و با بالا بردن روحیه آنها را به دوران اوج برگرداند . حال این قضایا را مقایسه کنید با اتفاقات دیروز تراکتورسازی . در بازی تراکتورسازی و فولاد خوزستان حامد لک دو اشتباه کرد و بعد از آن توسط سرمربی تعویض شد و به او اعلام شد امروز خودش را به پادگان برای ادامه خدمت سربازی معرفی کند . رفتارهای خطیبی به همین جا ختم نشد و در بازگشت از اهواز به سمت تبریز اجازه سوار شدن به هواپیما را به سه بازیکن خود به نام های حامد لک , محسن دلیر و شهریار شیروند نداد و به آنها اعلام شد باید خود را با اتوبوس به تبریز برسانند .
محسن دلیر که در این فصل ۶ گل به ثمر رسانده و به همراه ادینهو و نریمان جهان از بهترین های تراکتورسازی بوده اند و این سه بازیکن ۷۵ درصد گلهای تراکتور سازان را به ثمر رسانده اند حال با یک بازی ضعیف باید اینگونه تحقیر شوند؟ فرق بین مربیان بزرگ و کوچک در همین جاها مشخص می شود .
