📝 یادداشت آخر سالی؛

✍️ محمود فخرالحاج

🔹وقتی نمی دانیم چگونه برای یادداشت آخر سالی بنویسیم.. همیشه خودمان را از یکماه پیش، از اوایل اسفندماه آماده می کردیم تا یک یادداشت پر و پیمان و خاطره انگیز و فراموش نشدنی بنویسیم اما امسال… .
🔹شاید نه فقط امسال، بلکه هر سال نوشتن یک یادداشت آخر سالی سخت می شود.. اما سال ۹۹ بهت برانگیزترین سال طی یک دهه پیش (یعنی تمام دهه ۹۰) بود.
🔹سالی که با ویروس کرونا شروع شد و ادامه پیدا کرد و حتی هم به روزها و ساعت ها و دقایق و ثانیه های آخرش هم رسید باز ویروس کرونا دست بردار آن نبود.
🔹ویروسی که بسیاری را به کام مرگ کشاند و از آن سمت هم فوتبال جهان را تحت تاثیر قرار است.. لیگ فصل گذشته را در اواخر فصل چهارماه تمام به تعطیلی کشاند.
🔹هواداران وتماشاگران را از روی سکوها جمع کرد و سکوها را در سردی محض برد..
🔹شروع فصل جدید را با چهار ماه تاخیر استارت زد و یک فصل تلخ دیگر را برای استقلال و هواداران رقم زد.
🔹شاید تلخ ترین و مهم ترین اتفاق این فصل از دست دادن جام قهرمانی حذفی و تحویل دادنش به تراکتور بود و یک انتخاب نامناسب دیگر برای نیمکت استقلال و یک برکناری زود هنگام در نیم فصل.
🔹هنوز مبهوت سال ۹۹ هستیم، سالی که باز تلخی هایش بیشتر از شیرینی هایش بود و باز مثل هر سال دعای پایان سالمان و وصل کردنش به شروع سال جدید برای دیدن اتفاقات شیرین برای سال نو است.
🔹سال ۹۹ هم گذشت درست مثل تمام سال های قبل ترش اما کمی سخت تر، کمی دشوارتر و کمی نفس گیرتر.. باز ما را به سال نوی دیگری نوید می دهند و ما منتظر پایان تلخی ها هستیم.