اختصاصی آبی پوشان -من یک دختر اهوازی ام . من یک زن خوزستانی ام
وقتی همه درگیر گرانی و بیکاری و فقر هستند وقتی در اهواز من هوا به قدری آلوده است که نفس هم نمیتوانی بکشی تنها دلخوشی منِ دختر عشقم فوتبال و عشقم استقلال است . شاید برخی ها بگن الکی خوش ولی هرچی اسسمشو بگذارید در مملکتی که دلخوشی های زیادی نداره و نمونده همین فوتبال و همین استقلال تنها دلخوشی باقی مانده برای من و امثال من است .
امروز استقلال در اهواز بازی دارد و من باید بنشینم در پای تلویزیون و بازی تیم محبوبم را ببینم یعنی فرقی ندارد استقلال در تهران بازی داشته باشد تبریز ،مشهد یا اهواز چون در هر صورت نمیتوانم بازی را از نزدیک ببینم . سهم من از آمدن استقلالم به اهواز شاید عکس گرفتن ها در هتل و آن هم با مشقت زیاد باشد .
آقایان مسوول ،خوزستان بیشترین شهید زن را برای این انقلاب و این کشور تقدیم کرده است . یعنی وقتی حریم کشور در خطر بوده زن و مرد و دختر و پسر نداشت و همه در کنار هم و دوشادوش هم بودند و هستند و خواهند بود ولی در روزهای خوشی و در تفریحات و در حداقل ها چرا باید زنان و دختران کنار گذاشته شوند ؟
آقایان مسوول به خدا مردان و زنان ما خیلی فهمیده تر و خیلی آدمهای خوبرتر از آنی هستند که شما تصور می کنید .
امروز هم استقلال در همین چند متری من و در شهر من بازی خواهد کرد و منِ دختر استقلالی باید با آه و حسرت پای تلوزیون باشم شاید این آه دامن هرکسی که پا روی حق من و دختران سرزمینم می گذارد را بگیرد.