حال و هوای بیشتر شهرهای ایران و به خصوص تهران این روزها بس ناجوانمردانه آلوده است . نفس کشیدن در این هوا بسیار دشوار است و زندگی در آن مشقت زیادی میطلبه .
هوای آلوده شهرهایمان شباهت زیادی به خیلی از مسوولانمان دارد . وجه مشترک آنها آلودگیست .
دست نگه دارید و به ما برچسبی نزنید که همه ما خیلی قبل تر از منوچهر شفقتیان پیشکسوت فوتبال دهانمان را دوخته ایم و چیزی نخواهیم گفت ولی نمیتوانیم گل و بلبل نیز بگوییم .
اینجا هم فقط منظورمان با مسوولان فوتبال است که آلودگی هوا آلودگی این مدیران را نیز بیشتر نمایان کرد .
هوای آلوده شاید قابل تحمل تر از مدیران آلوده باشد اینکه هوای آلوده بهانه ای برای کارهای کثیف باشد برای اذیت کردن سه تیم تراکتورسازی و نفت و استقلال برای از پیش رو برداشتن آنها و هموار کردن راه برای تیم سوگلی , اینکه بعد یک تمرین سخت به یکباره بگویند باید فردا بازی کنید , اینکه برنامه هفته بعد این تیمها هم طوری چیده شود که در آن بازی ها هم به مشکل بخورند نشان آلودگی هوا نیست و نشان آلودگی مدیران است و به قول بازیکن و دوست عزیزمان آرش برهانی که حالا میفهمیم چطور تیم دوازدهم جدول ادعای قهرمانی داشت و الان داره به این هدف نزدیک و نزدیکتر میشه .
راستی برای هوای آلوده ماسک بر صورت میزنیم برای استشمام نکردن مدیر آلوده چه پوششی و به کدام ناحیه باید زد ؟
نویسنده : هادی صاحب خواجه
