مظلومی چه عیبی دارد؟
پرویز مظلومی یار و همراه دیرین منصورخان پورحیدری را مگر می شود از یاد برد.. کسی که همیشه در کنار منصورخان به عنوان دستیار حضور داشت و حتی زمانی هم که بالاخره توانست از زیر سایه منصورخان بیرون آید و خود سرمربی استقلال شود، باز هم منصورخان را در کنار خود اما اینبار به عنوان سرپرست دید.
هواداران هنوز خاطره دو فصل حضور پرویزخان را روی نیمکت از یاد نبرده اند، دو فصلی که در آن پنج دربی خاطره انگیز انجام شد که ۴ دربی متوالی استقلالی ها فاتح آن بودند و لقب سوبله چوبله به پرویزخان اختصاص داده شد و یک شکست تلخ که منجر به لقب جدید پوبله برایش نشد.
پرویزخان این اواخر به عنوان عضوی از کمیته فنی هم در باشگاه فعالیت می کرد که عملا پستی خیالی و بدون کاربرد مفید بود و هیچگاه کارایی لازم را نداشت و کمتر سرمربی ای تن به این کمیته می داد که منحل شد.
حال که بحث بازگشت دوباره پرویزخان روی نیمکت اینبار به عنوان سرپرستی تیم در کنار فرهاد مجیدی البته به جانشینی سعید رمضانی شده است، بنده (نگارنده) این انتخاب و خبر را به فال نیک می گیرم.
تیم استقلال و باشگاه استقلال به جوانگرایی نیاز مبرم دارد و این جوانگرایی در پست سرمربیگری و دستیاران در حال انجام است و نیاز مبرم دیگری احساس می شود و آن حضور یک بزرگتر و با تجربه و موسفید روی نیمکت است و چه کسی با تجربه تر و شناخته شده تر از پرویز مظلومی که روزی روزگاری هم به عنوان دستیار در کنار منصورخان روی این نیمکت نشسته است و هم به عنوان سرمربی و اگر بخواهیم اینطور برداشت کنیم هم باید بگوییم که نوبتی هم که باشد حال نوبت سرپرستی ایشان در تیم استقلال است.
درست مثل منصورخان پورحیدری که از دستیاری در کنار جکیچ شروع کرد و به سرمربیگری و سپس سرپرستی تیم استقلال رسید.
محمود فخرالحاج
