🌀 حدود پنج ماه پیش اولین رسانه ایی بودیم که صراحتا خواستار برخورد کاملا قانونی قوه قضاییه با جاعلان باشگاه پیروزی شدیم (در این مطلب)
🌀متاسفانه با لابی گری و فساد حاکم بر فدراسیون فوتبال با این پرونده آنچنان که می بایست برخوردی صورت نگرفت
🌀همچنین سایر نهادهای نظارتی و قانونی کشور نیز میتوانستند به این پرونده (جعل اسناد دولتی) ورود پیدا کنند ، اما با سیاسی کاری از این مهم هم چشم پوشی شد.
🌀 اگر مجموعه آبی پوشان ، در آن زمان خواستار برخورد قاطع و قانونی با این پرونده شد ، جدای از بحث رقابتی و کل کل های مرسوم ، دغدغه قوتبال بدون فساد را داشت.
🌀 آنچنان که در گذشته نیز طی مقاله ایی فساد (سالهای گذشته) فوتبال ایتالیا (کالچو پولی) را شرح دادیم (و با فساد موجود در فوتبال ایران مقایسه کردیم)، و بر شمردیم که همین فساد ها چقدر میتواند فضای فوتبال یک کشور را به عدم شفافیت و تیرگی سوق دهد و مانع مهم و اساسی پیشرفت فوتبال یک کشور باشد.
🌀 و اهالی فوتبال به درستی شاهد بودند که همان فساد ها در فوتبال ایتالیا ، چقدر به فوتبال باشگاهی آن کشور (به نسبت قاره اروپا) ضربه زد ، و کشورهای دیگر (اروپایی) گوی رقابت را از ایتالیا (در رده باشگاهی) ربودند. تا جایی که سالهای زیادی از قهرمانی های پی در پی باشگاه های ایتالیایی در لیگ قهرمانان اروپا میگذرد و حتی در فاجعه ایی تیم ملی آن کشور نتوانست به جام جهانی ۲۰۱۸ راه پیدا کند.
🌀 این دست فساد ها و اساسا ایجاد شرایط تبعیض آمیز (توسط مافیا و گاها دولتها) در فوتبال ، شاید در همان سالهای اولیه اثرات زیان بار خود را نشان ندهد. ولی در طی زمان میتواند تاثیرات بسزایی در فوتبال یک کشور (بخصوص فوتبال باشگاهی) بگذارد.
🌀 وقتی با ایجاد تبعیض و شرایط نابرابر _به سود یک باشگاه خاص_ تبانی و فساد گسترده ایی (در لایه های عمیق دولتی و سازمانی) شکل میگیرد ، پدیده خواب خرگوشی را حاصل میکند ، اینکه به تصور (یا بهتر بگوییم توهم) بهترین و پر افتخار ترین تیم آسیا (بودن) ، تیم پیروزی در مقابل تیم الهلال عربستان قرار میگیرد و آن فاجعه رخ میدهد.
🌀 اینگونه رفتارهای مدیریتی در ورزش ما، صرفا به این امر می انجامد که خود و سایر نهادها و مجامع بین المللی را گول بزنیم و با لاپوشانی های بی مورد ، صرفا موجب عقب افتادگی باشگاه ها وفوتبال کشور از سایر باشگاه ها و کشورهای حوزه آسیا و خاورمیانه شویم.
🌀 در حالی که امسال، ضرب العجل مهم کنفدراسیون آسیا مبنی بر خصوصی بودن وعدم بدهی باشگاه ها را شاهد بودیم ، رفتار متفاوت فدراسیون فوتبال عربستان (و سایر کشورهای حوزه خلیج فارس) در مقابل رفتار (غیر شفاف) فدراسیون فوتبال ایران خود به تنهایی درس بزرگی بود ، برای آنان که اهل تفکراند ، بهترین نشانه و مهمترین علت عقب افتادن و پسرفت فوتبال ایران را نشان میداد.
🌀 در حالی که فدراسیون فوتبال عربستان (و سایر کشورها) در مقابل باشگاه های بدهکار و یا غیر خصوصی ، رفتاری کاملا شفاف داشته اند ، تا جایی که این شفافیت حتی به حذف برخی از تیمهای آن کشور انجامید .. اما سالهاست که فدراسیون فوتبال ما با رفتار غیر شفاف و رویکرد پنهان کار و سند سازی ، باشگاه های فوتبال خودمان را به کنفدراسیون آسیا “کاملا خصوصی” و “غیر بدهکار” معرفی میکند .
🌀 همین رویکرد غیر شفاف در رده های بالاتر که تنها به امروز فکر میکند و نه آینده.
همین رویکرد که “هدف وسیله را توجیه کند” و قهرمانی و نتیجه (با هر سند سازی و جعلی که شده) بدست بیاید . موجب عقب افتادگی فوتبال کهنسال ما از فوتبال امارات و سایر کشور ها میشود.
🌀آنجا که می بایست دولت و نهادهای فوتبالی کشور بستر برابر و بدون تبعیض را برای رشد و بالندگی فوتبال و همه باشگاهها (در همه استانها) فراهم کنند ، شاهد شکل گیری یک تبانی و فساد سازمانی و کاملا هماهنگ بین نهاد های فوتبال کشور هستیم.
🌀 در این شرایط ، تنها راه نجات و امید حضور نهاد های نظارتی چون مجلس شورای اسلامی و قوه قضاییه ، به تخلافات و فسادهای غیر قانونی نهاد های فوتبالی (از رسانه ها گرفته تا فدراسیون و وزارت ورزش) است . تا شاید با برخورد جدی با متخلفان و شفاف سازی و سالم سازی نهادها و سازمان های فوتبالی ، موجب بستر سازی های مناسب در جهت پیشرفت این رشته ورزشی در کشور و آسیا باشیم.
🌀 امیدواریم که با جاعلان و فاسدین فوتبال ایران برخورد مناسبی صورت پذیرد.
