✍️ محمود فخرالحاج
🔹مگر می شود به امید زنده نباشیم، هر فصل که قرار به آغاز شدن می دهد امید داریم که پایان فصل های ناکامی مان باشد، هر چند با کلی مشکلات ریز و درشت مواجه هستیم که انگاری تمامی ندارند.
🔹کلی مشکلاتی که موانعی شده اند برای عدم پایان پذیری ناکامی ها، برای شروع فصل خوشبختی ها، فصل هایی که شروع می شوند امید داریم که بهترین فصل مان باشد، اما این ناکامی ها دست بردار نیستند.
🔹حال و پس از هشت فصل ناکامی، به چند دلیل می خواهیم این فصل فصلی باشد که سرشار از بوی امید باشد، این فصل پایان فصل وزرای تبعیض و بی عدالتی است، این فصل شروع فصل مدیریت تجربه، مدیریت دلسوز و مدیریت فوتبالی است، این فصل فصل آغاز دوباره با یک سرمربی است که از جنس استقلال است، دلسوز استقلال است، خودش تیم را بسته و تصمیم دارد آن را روانه مسابقات کند.
🔹قرعه کشی فصل هم انجام شد، تا کمتر از سه هفته دیگر هم تاریخ استارت لیگ است، و اینبار دیگر بیشتر از هر فصل دیگری بوی امید را استشمام می کنیم که پایان فصل های ناکامی مان باشد.
🔹هر چقدر در این هشت فصل ناکامی دیدیم و چشیدیم و غم و غصه خوردیم دیگر بس است، این فصل قرار است به معنای واقعی اش فصلی پر امید همراه با نتیجه برایمان باشد.
