🔹مدتها بود در آرزوی داشتن مهاجمینی شش دانگ، فرصت طلب، باهوش و صد البته گلزن می سوختیم و حسرت می خوردیم.
🔹وقتی پس از چند فصل مامه تیام را جذب کردیم و از میان ده ها مهاجم داخلی و خارجی توانست همان مهاجمی باشد که آرزویش را داشتیم و تا آمدیم که با حضور او گرم بگیریم و با بودنش لذت ببریم و خیالمان از خط حمله تیم محبوبمان راحت باشد، بیشتر از یک نیم فصل دوام نیاورد و از استقلال رفت.
🔹باز یکی دو فصل گذشت و باز تعداد مهاجمانی که جذب شدند تا بتوانند گره گشای خط حمله و عدم گلزنی آبی پوشان باشند، از میان همه آنها باز یک شیخ دیاباته توانست سری از سرها در بیاورد و یکی هم مهدی قائدی که توانست پس از یکی دو فصل حضور در استقلال و نیمکت نشینی بالاخره به مرد شماره ۱۰ خط حمله استقلال برسد و تاکنون در کنار شیخ دیاباته سری از سرها در بیاورد.
🔹خیالمان تا اینجای کار و تا اینجای فصل از خط حمله تیم محبوبمان راحت است، راحت از این بابت که بالاخره زوج ثابت و همیشگی تیم محبوبمان را در این ۱۰ هفته ابتدای فصل پیدا کرده ایم و اینها همان افرادی بودند که با درخشش های مداوم خود ثابت کردند که لیاقت پوشیدن شماره های ۷ و ۱۰ تیم استقلال را که در گذشته بر تن بزرگان این تیم بوده اند دارا هستند.
🔹همیشه پس از درخشش های فراوان یک بازیکن باید این استرس و دلهره را داشته باشیم که یا در نیم فصل یا در پایان فصل دیگر آنها را نخواهیم داشت.. انگاری به استقلال و هوادارانش نیامده که برای چند فصل متوالی بازیکنان ستاره و گلزن خودشان را داشته باشند و به فکر ترانسفر آنها نباشند.
🔹شاید امروز گلزنی های مداوم خط حمله دوست داشتنی مان باعث شادی و نشاط در بین تماشاگران و هواداران شده است، اما این دل نگرانی بسیار مهم و صد البته قدیمی و همیشگی، همیشه در این برهه های زمانی به دل هواداران رخنه می کند که نکند این شادی ها تنها برای یک نیم فصل یا تنها یک فصل بخصوص باشد و باز باید برای نیم فصل یا فصل دیگر دنبال مهاجمین اینچنینی باشیم.
✍️ محمود فخرالحاج
