همانطورى که در بازى گذشته اشاره کردم استقلال در مسیر تاکتیکى درستى قرار دارد و شفر به تدریج در حال اجراى تفکرات تاکتیکى درست و اصولى خود در استقلال است. به رغم درخشش جباروف با دوگل و ضربه استثنایى على قربانى اما بدون تردید یکى از دلایل اصلى بازى روان و دیدنى استقلال و پیروزى این تیم با سه گل امید ابراهیمى بود. در سیستم مورد نظر شفر ابراهیمى تنها هافبک دفاعى استقلال بود که نقش تعیین کننده در ایجاد تعادل در دفاع و حمله به عهده داشت . ابراهیمى در زمانهایى که استقلال تنها با یک هافبک دفاعى بازى مى کند به مراتب تاثیرگذار تر است و نقش رهبرى اش را به درستى در میانه میدان و خصوصا در فاز دفاعى بخوبى اجرا مى کند. در حالیکه شجاعیان در زمانهایى سعى مى کرد به کمک ابراهیمى بیاید اما اعتقاد دارم شجاعیان هرچه نزدیکتر به دروازه حریفان بازى کند تاثیرگذارى بیشترى دارد. صرف نظر از این موضوع نباید از درخشش امید نورافکن غافل شد. نورافکن بدون تردید در صورتى که به همین منوال بازى کند و تجربه بیشترى در این پست پیدا کند بزودى مدافع چپ ثابت تیم ملى ایران نیز مى شود. استقلال تا حدود زیادى از شرایط بد خود فاصله گرفته است. مهمترین نقطه قوت استقلال پس از روى کار آمدن شفر درخشش خط دفاعى و دروازه بان این تیم حسین حسینى است که موجب شده تا استقلال دوباره اوج بگیرد. با توجه به گروه سختى که استقلال در لیگ قهرمانان آسیا با آن روبرو شده اگر مدیران استقلال تمامى شرایط و امکانات مورد نظر آقاى شفر را فراهم کنند مطمىًنا روزهاى خوبى در انتظار استقلال است
