🔹هر بازی بردی دارد و باختی و در میان آن گاهی تساوی، با بردهایش شاد می شویم و از شکست هایش غمگین و گاهی به حدی می رسیم که به تساوی هم راضی می شویم اما گاهی شکست ها باور نکردنی می شوند.
🔹دیدن استقلال محبوبمان پس از چند ماه وقفه و تعطیلی اجباری آنقدر دوست داشتنی و لذت بخش بود که حتی بتوانیم شکست آن را هم بپذیریم هر چند که حق مان نبوده باشد.
🔹ساق های خسته و بازی های ناهماهنگ و داوری سرسختانه همه و همه باعث رسیدن به نتیجه ای بود که هرگز حق هوادار نبود، هواداری که انتظار چند ماهه آنقدر آزارش داده بود که کمترین استحقاق و پاداشش برای دیدار دوباره شاید یک تساوی در زمین حریف بود و سپس برد اما شکست در باورش نبود.
🔹شاید گاهی در میان بردهای خوشحال کننده و هت تریک های پی در پی و شکست ناپذیری بلند مدت، شکست هایی می آیند و باعث می شوند که به خودمان آنقدر مغرور نشویم و باور کنیم که تیم هایی هستند که بیشترین هدف و خوشحال کننده ترین نتیجه شان توقف و به زمین زدن تیم استقلال است و از این بابت از هیچ چیزی برای رسیدن به آن دریغ نمی کنند.
🔹این فصل هم مثل شش فصل گذشته در پایان فصل دارد برای هواداران آزار دهنده می شود و ما هر فصل به امید تغییر رویه به انتظار می نشینیم تا شاید این فصل لااقل مثل فصل های گذشته نباشد.. از دست دادن امتیازهای سرنوشت ساز و حیاتی در چند هفته پایانی تمام آمال و آرزوی مان را برای باقی ماندن در کورس قهرمانی بر باد برده است.
✍️ محمود فخرالحاج
