🔹نمیدانم بگویم به یک چشم برهم زدن گذشت یا اینکه به اندازه یک عمر طولانی گذشته است.. هم انگار مثل دیروز بود که شنیدن خبر ناگهانی فوت ناصرخان چنان در گوش بنده پیچید که از خود بی خود شدم.. درست است در یکسال آخر عمر خود درگیر بیماری سختی بود، درست است که یک پایش در بیمارستان بود و یک پای دیگرش در خانه اما هیچ گاه باور اینکه دیگر نباشد در ذهن مان نمی گنجید.
🔹ناصرخان هر چند در فوتبال ایران چند سال بود که خانه نشین شده بود و با بی مهری های بسیاری از سوی مسئولان و مدیران و عوامل بالا دستی فوتبال مواجه بود اما همه می دانستند که محبوبیت ناصرخان بخاطر کسب جام و قهرمانی نبود، محبوبیت ناصرخان بخاطر کسب افتخار فوتبالی نبود.
🔹محبوبیت ناصرخان مرامی و اخلاقی بود که هنوز که هنوز است حتی پس از پرواز ابدی اش در طول ۹ سال گذشته همچنان توسط برخی از دوستداران و عاشقانش پابرجاست.. ناصرخان برایمان هنوز زنده است و مرد اخلاق و با مرام هرگز فراموش نخواهد شد حتی اگر بالاجبار و به معیشت خداوند از دیده ها محو شود.
🔹در نهمین سال پرواز ابدی ناصرخان حجازی، هر چند که سالهای بیشتری را سپری می کنیم بیشتر جای خالی اش را احساس می کنیم، در این روزهایی که مسئولان و مدیران فوتبالی زورشان را هر چه بیشتر بر سر فوتبالی ها و عاشقان توپ گرد تحمیل می کنند حضور افرادی که حتی بیشتر از توان خود جلوی این نا عدالتی ها می ایستاد و سکوت نمی کرد همچون ناصرخان حجازی احساس می شود.
🔹ناصرخان هر چند که دیگر نمی توانیم نفس به نفس شما باشیم اما یاد و خاطره ات هرگز از ذهن مان خارج نمی شود نه در این ۹ سال حتی اگر ۹۰ سال دیگر هم بگذرد.. حال و روز فوتبال مان در نبود تو بیشتر از پیش نابسامان و ناگوار است.
✍️ محمود فخرالحاج
