خودمان هم مانده ایم داستان فرهاد چطور به اینجا رسید.. درست مثل داستان منصوریان با این تفاوت که منصوریان با سابقه مربیگری در پاس و نفت تهران و تیم ملی امید به نیمکت استقلال رسید و مجیدی تنها با نیم فصل دستیاری شفر به نیمکت استقلال رسید.
اما در نتیجه ثابت شد که استقلال جای سرمربیان جوان و کم تجربه و ناموفق نیست.
ما هم خواستیم رویه فرهاد را در پیش بگیریم و شش ماه سکوت معنادار و بسیار اعصاب خوردکن فرهاد را با سکوت خودمان ادامه دهیم اما هرگز موافق این رویه او نبوده و نیستیم.
اگر فرهاد تنها شش ماه سکوت کرد و حاضر به مصاحبه با رسانه ها نشد و تنها گاه گداری در صفحه شخصی خودش نطق می کرد، اما ما هواداران به اندازه هفت فصل ناکامی حرف و درددل و گلایه و اعتراض داریم که هرگز در برابرشان سکوت نکرده و نخواهیم کرد.
فرهاد هم پس از تقریبا یک فصل حضور روی نیمکت استقلال بدون کسب جام از جمع آبی پوشان خداحافظی کرد و رفت تا بیشتر از هر زمان دیگری معلوم شود که نیمکت استقلال باید چه از نظر سن و سال و چه بار فنی و علمی و چه کارنامه ای سنگین و پربار باشد.
این فصل هم گذشت و مثل هفت فصل گذشته بر ناکامی های استقلال اضافه شد تا ببینیم کی قرار است یکبار پس از سالها این چرخه و نوار عدم موفقیت ها در یک سالی قطع و پاره شود؟!
محمود فخرالحاج
