📝یادداشت هواداری؛
🖊اختصاصی برای  سایت آبی پوشان

غیرت آبی یعنی استقلال

🖌محمود فخرالحاج

بردیم آن هم چه بردنی.. هفته ای سخت و سنگین و نفس گیری را پشت سر گذاشتیم ۸ بازی همزمان و رقابت برای رسیدن به نایب قهرمانی آنقدر التهاب آور بود که در تمام ۹۰ دقیقه داشتیم با التهاب و استرس تمامی بازیها را دنبال می کردیم.. برد می خواستیم تا خیالمان لااقل از جانب خودمان راحت باشد که ۵۱ امتیازی می شویم، آنوقت باید نگاه مان به نتایج تیم های دیگر باشد که ببینیم آیا شانس هم با ما همراه خواهد بود یا نه؟! ۹۰ دقیقه تپش قلب مان آنقدر زیاد بود که معلوم نبود تا پایان بازی دوام می آورد یا نه.. تساوی تلخی بود در زمین خودمان و باورمان نشده بود که به راحتی جایگاه دومی که هیچ به سومی را هم از دست داده ایم و به چهارم قناعت کرده ایم .. حملات یکی پس از دیگری انجام می شد ولی آنقدرها محکم و مطمئن نبودند که بتوان برای گل رویشان حساب کرد اما بالاخره قفل باز شد.. قفلی که دوست داشتیم زودتر از اینها باز میشد اما دیر بود ولی باز شد.. گل سوم فرشته نجات مان شد.. شاید تا این اندازه از یک برد خوشحال نشده بودیم که در این بازی به وجد آمدیم..
غیرت مثالزدنی تک تک بروبچه های آبی پوش همان چیزی بود که شفر در کالبدشان دمیده بود.. روحیه برد طلبی و تسلیم نشدن تا آخرین دقیقه و آخرین ثانیه همان خواسته هواداران بود از تیم محبوبشان.. استقلال باید بازیهایش را ببرد.. باید سه امتیاز را مال خود کند بعد نگاهش به بقیه تیم ها باشد.. دوباره مثل همیشه بردیم اما بردی که تحت تاثیر ذوب آهنی قرار گرفت که کوتاه نیامد و جایگاه نایب قهرمانی را یک هفته مانده به پایان لیگ از آن خود کرد..