از حدود ۱۶ سال قبل که رسانه های استقلالی را در فضاهای مختلف از رسانه های مکتوب تا رسانه های مجازی و شبکات اجتماعی اداره می کنیم آرزویمان این بوده که رسانه های آبی باهم هماهنگ بوده و در جهت منافع استقلال بزرگ حرکت کنند ولی این امر تاکنون ممکن نشده و هر روز این شکاف بین رسانه های استقلالی بیشتر و بیشتر می شود که دلایل مختلفی از جمله سودهای مالی دارد که در این مبحث به آن نمی پردازیم .
اما امروز ما این هماهنگی را به صورت کامل در رسانه های سرخ دیدیم که همگی باهم برای خراب کردن اوقات خوش استقلالیها و اعصاب خوردی آنها پست های نادرستی در مورد داریوش شجاعیان زدند و از این ور هواداران استقلال نیز به ولوله و تکاپو افتاده و استرس در آنها ایجاد شد . پیامهای متفاوت و زیادی داشتیم از فحاشی گرفته تا خواهش و گرفتن خبر از ما و در آن لحظات سکوت کردیم و چیزی نگفتیم و فقط به این اندیشیدیم که حتما تا بحال وظایف خود را به خوبی انجام نداده ایم که مخاطیانمان به جای خبرهای قطعی ما که از چند روز قبل اعلام کرده ایم خبرهای رسانه های رقیب را قبول دارند و باید بازنگری در بهبود وضعیت رسانه ای خود داشته باشیم .
به این هماهنگی رسانه های حریف غبطه خوردیم و به راستی حسادت کردیم و وقتی به برخی رسانه های به ظاهر خودی که همسو با رسانه های حریف عمل میکردند نگاه میکردیم و یا آن عکاس مثلا آبی که برای چند فالوور اضافی با اعصاب هواداران بازی میکرد بیشتر غمگین شدیم در حدی که تمام شیرینی این انتقال که از روزها (و حتی ماه ها قبل میدانستیم) را از ما گرفت …
