شاید خطیر از حرف‌‎هایم ناراحت شود ولی اینکه قرارداد و مذاکرات را علنی می‌کند نه به نفع خودش است، نه باشگاه و نه بازیکن. یک خاطره برای‌تان تعریف کنم. یک بازیکنی بود که دو، سه روز با او مذاکره می‌کردم. اعصابم را به هم ریخته بود. می‌گفتم به خاطر هواداران بیا. می‌گفت تا وقتی پول نگیرم نمی‌آیم. امضا نمی‌کرد. تا چک را دادم، قرارداد را بست. بعد از امضا سوار ماشین بودم و رادیو ورزش باز بود. دیدم همان بازیکن دارد با رادیو حرف می‌زند و می‌گوید به خاطر هواداران با استقلال سفید بستم. بابا تو دو، سه روز اعصاب من را خرد کردی. تا چک نگرفتی نبستی. حالا می‌گویی من به خاطر هوادار سفید بستم؟ این حرف‌ها را شنیدم ناخودآگاه وسط اتوبان زدم روی ترمز نزدیک بود پشتی بزند به من. گفتم جل‌الخالق. سه روز پدر من را درآوردی. می‌خواهم بگویم با اینکه عصبانی شدم ولی موضوع را رسانه‌ای نکردم. یک چیز‌هایی را درست نیست رسانه‌ای کنیم. باید این داستان‌ها را تو خودمان بریزیم نه اینکه رسانه‌ای کنیم.