✍️ محمود فخرالحاج
🔹نشستن روی نیمکتی که تیمش بیش از ۷ فصل است به قهرمانی لیگ نرسیده و همیشه در هفته های پایانی از کورس قهرمانی جا می ماند و در جام حذفی تنها به یک قهرمانی رسیده سخت ترین کار دنیاست که فرهاد به آن رسیده است و می خواهد این سخت ترین کار دنیا را انجام دهد.
🔹فشار سخت و نفس گیری که این نیمکت دارد از همان هفته اول راه گلو و نفس کشیدن یک مربی را می تواند بگیرد، با نتایجی که می گیرد می تواند این راه نفس کشیدن را برای خودش باز کند و راحت و آسوده به کارش ادامه دهد و با عدم نتیجه گیری طوری این فشارها بر او افزایش پیدا می کند که ناخودآگاه دیگر عرصه را برای ادامه راه برای خود تنگ و ناممکن می بیند.
🔹هنوز تیم علی منصوریان را از یاد نبرده ایم، هنوز تیم شفر را فراموش نکردیم، هر چند استراماچونی تنها ۱۰ هفته در کنارمان بود اما او فراموش شدنی نیست و با محمود فکری هم یک نیم فصل زندگی کردیم اما هیچ کدام جز شفر و یک قهرمانی حذفی نتوانستند برای آبی پوشان جام و قهرمانی بیاورند و نوبت برای این نیم فصل دوباره به مجیدی رسید تا او هم بخت خودش را برای رسیدن به جام امتحان کند.
🔹هرگز دوست نداریم نسل طلایی و خاطره انگیزمان در دهه های ۷۰ و اوایل دهه ۸۰ در عرصه مربیگری ناکام و شکست خورده ببینیم، از علی منصوریان گرفته تا فرهاد مجیدی و محمود فکری.. همیشه دوست داشتیم که از نسل خاطره انگیزمان مربیانی متولد شوند که جا پای پورحیدری ها و حجازی ها و قلعه نوعی ها بگذارند.
