🔹دلمان برای فرهاد مجیدی می سوزد و قبل تر از آن برای استقلال.
🔹همان طور که دلمان برای علی منصوریان هم می سوخت و در پایان با یک خاطره تلخ و فراموش نشدنی از استقلال جدا شد.
🔹هر چند شاید داستان منصوریان با مجیدی کمی متفاوت باشد و منصوریان با تجربه ای بالاتر و بیشتر از فرهاد روی نیمکت تیم محبوبمان نشست، اما مجیدی تنها پس از یک تجربه کوتاه مدت و ناموفق در تیم ملی امید خیلی زود به عنوان نفر اول نیمکت استقلال را پذیرفت.
🔹اما در هر صورت اپیدمی عدم نتیجه گیری استقلال و از دست دادن جام قهرمانی و گاهی اوقات حتی سهمیه آسیایی چند فصلی است که گریبان مان را گرفته و هیچ تفاوتی نمی کند که فرهاد سرمربی باشد یا علی منصوریان یا شفر یا مظلومی و…و… .
🔹حسرت رسیدن به جام قهرمانی لیگ برتر برای مان هفت ساله شد، هر چند در این هفت سال تنها یکبار هم طعم خوش و شیرینوقهرمانی جام حذفی را چشیده ایم.
🔹برای همین دلمان بیشتر برای تیم محبوبمان استقلال می سوزد که ۷ فصل متوالی است که نه به قهرمانی لیگ رسیده و نه تعداد قهرمانی های حذفی اش از یکبار فراتر رفته است.
✍️ محمود فخرالحاج