به قول عادل فردوسی پور در هیچ کجای دنیا پیدا نمیکنید که یک نفر در دو تیم همزمان مسوولیت داشته باشد. امیر عابدینی مدیرعامل داماش گیلان و عضو کمیته فنی پرسپولیس است. درچند سال اخیر خیلی از بازیکنان داماش گیلان با خودخواهی های این آقا نابود شدند (البته جهانبخش یک استثناست)و دست آخر هم کل تیم داماش را با دخالت ها در کار فنی و سوء مدیریت به دسته یک رهنمون کرد.  در چند روز گذشته امیرقلعه نوعی سخت به دنبال دو بازیکن جوان داماش بود. مسعود حسن زاده و هادی محمدی مهاجم و مدافعانی که رویای حضور در تیم محبوب خود را داشتند و چندین بار هم مصاحبه کردند و از صادر نشدن رضایت نامه به استقلال گفتند. وقتی شخصی وابسته به دو تیم باشد همین میشود که با خودخواهی و سوء استفاده از موقعیت باعث میشود دو بازیکن جوان نا امید شوند و شاید راه پیشرفت آنها بسته شود. عابدینی که از لحاظ سنی و موقعیتی در داماش حکم پدر را برای بازیکنان دارد , پدری خودخواه و یکدنده است . او رضایت نامه دو بازیکن مذکور را به ذوب آهنی صادر کرد که یحیی گل محمدی پرسپولیسی سرمربی اش هست و با یک تیر دو نشان زد که هم تیم رقیب تهرانی تقویت نشود و هم دینش را به یک هم مکتبی اش ادا کند . استقلال باشگاه بزرگیست و با نیامدن دو بازیکن جوان تضعیف نخواهد شد ولی در این میان دو بازیکن فوق زیان خواهند کرد. درآخر یاد آوری و مروری میکنیم برپستهای اجرایی امیر عابدینی تا بدانیم که چطور از استاندار  بودن و معاون وزیر بودن به رئیس فدراسیون بودن و بعد مدیر عامل یک تیم لیگ برتری شدن و در نهایت به عضو کمیته فنی یک تیم بودن نزول میکند. ترس ما از فرداست که سمتهای دیگری نیز بگیرد که از ذکر آنها معذوریم.