یک دست به تنهایی صدا ندارد..

✍️ محمود فخرالحاج

🔹در این سکوت و تعطیلی لیگ و استراحت و تمرینات آرام و بی سر و صدای تیم ها تنها همین مصاحبه و مناظره و گفتگوی زنده تلویزیونی را کم داشتیم که خوراک خبری بیشتر رسانه ها را در این بی خبری و سکوت تامین کند..
🔹دوباره طباطبایی و دوباره حرف از مشکلات مدیریتی و اینبار گفتگوی تلفنی و دو طرفه با فتحی مدیرعامل..
🔹وقتی دو پیشکسوت در یک برنامه زنده کنار هم می نشینند و حرفهایشان تا حدودی یکی نباشد، و هرکدام حرفهای خودشان را می زنند و وقتی فردای برنامه گفتگوی یک قدیمی دیگر (منظور ستارهمدانی است) درست خلاف حرفها و انتقادهای طباطبایی را بیان می کند.
🔹به وضوح می بینیم که تمامی قدیمی ها، لااقل قدیمی های همین دو دهه پیش (دهه ۷۰) پشت هم نیستند و حرفهایشان یکی نیست، پس چطور انتظار دارند که به عنوان یک پیشکسوت به حرفشان توجه شود؟ وقتی به تنهایی یک دست صدا نداشته باشد، می شود حرفها و انتقادهای زنده طباطبایی در یک برنامه تلویزیونی که هیچ کدام از قدیمی ها پشتش نمی ایستند..
🔹کاش همین حرفها را زرینچه ها و فکری ها و حسن زاده ها و مجیدی ها و… که سابقه یک دهه ای و حتی بیشتر در استقلال داشتند را به زبان می آوردند، آنگاه مدیرعامل استقلال قاطعانه و بدون ترس سابقه کوتاه و تنها سه ساله طباطبایی را به عنوان یک پیشکسوت در استقلال به سخره نمی گرفت..