همیشه یک هفته پیش از بازی حساس داربی موجب می‌شود تا بازیکنان تمرکز کمتری داشته باشند اما این موضوع دلیل بی‌نظمی تاکتیکی استقلال نبود. پس از گل مهدی قائدی و در حالیکه استقلال عقب‌نشینی کرده بود و نفت سعی داشت بازی را در اختیار بگیرد استقلال هیچ برنامه مشخصی برای انتقال از دفاع به حمله نداشت. دفاع کردن یعنی گرفتن توپ از حریف و رفتن برای گل زدن اما استقلال فقط به دنبال دفاع کردن محض بود. ضربه ایستگاهی نفت در همان نیمه اول و واکنش خوب حسینی نشان داد که خط دفاعی استقلال در ضربات ایستگاهی ضعف دارد. در صحنه گل و با توجه با قدرت سرزنی دو مدافع مرکزی استقلال دلیلی برای آفسایدگیری وجود نداشت. یارگیری من تو من و سخت می‌توانست مانع گلزنی نفت شود. مدافعین مرکزی استقلال در پوشش کانالهای دفاعی( فضای بین آنها و مدافعین کناری)ضعف داشتند و در بازیسازی نیز هیچ نقش موثری نداشتند.
بازیکنان استقلال باید بدانند که مهمترین دلیل موفقیت بازی و تلاش با همه وجود است که متاسفانه این ویژگی‌را در بین بازیکنان استقلال ندیدیم و در جریان بازی نفت به مراتب بهتر از استقلال بود. بحث تاکتیکی زیاد است اما در شرایط فعلی آرامش و صبور بودن مهمترین فاکتور خارج شدن از چنین بحرانی است. فرشید اسماعیلی دربی را از دست داد اما دیدار مقابل پرسپولیس متفاوت با همه بازیهاست و استقلال باید این بازی و نتیجه آنرا فراموش کند و تنها به بازی هفته آینده تمرکز کند
