شاید انتقاد از تیمی که صدر جدول هست زیاد منطقی به نظر نیاد ولی وقتی تعصبات رنگی را کنار بگذاریم و واقع گرانه به آینده و وضعیت تیم نگاه بیندازیم خواهیم دید این تیم استقلال تیمی نیست که در قواره قهرمانی باشد . وقتی در این موقع فصل انتقاد میکنیم میخواهیم هرچه زودتر فکری به حال تیم شود و قبل از بازیهای سخت استقلال که از این هفته آغاز خواهد شد حرکت و تکانی در تیم ببینیم .
تیمی که در سه بازی گذشته در زمین دیدیم تیمی بی تاکتیک و بی برنامه بود که نه برای دفاع و نه برای حمله برنامه خاصی نداشت و مهمتر از این موارد عدم استفاده درست از بازیکنان و به خصوص جوانان با انگیزه در ترکیب تیم است .
احترام زیادی برای آرش برهانی قائل هستیم و او را از نظر اخلاقی و حتی فنی یکی از بزرگان تاریخ باشگاه میدانیم ولی امروزه در زمین فوتبال نامها بازی نمیکنند و در بازی استقلال خوزستان هم اوج کج سلیقه ای را شاهد بودیم . آرش برهانی به حدی در زمین خسته شده بود که در زمین نای راه رفتن هم نداشت و خود تقاضای تعویض در چند مرحله را داشت ولی کادر فنی استقلال دقایق زیادی به اصرار از این بازیکن خسته داشتند و استقلال را علنا در زمین ۱۰ نفره کردن. آیا جوانانی مثل برزای و کریمی و رمضانی و اسماعیلی و حسینی و… نمیتوانند مشکلات استقلال را حل کنند . این بازیکنان با انگیزه ای که دارند میتوانند نیروی جوانی و انگیزه و فاکتور سرعت و تکنیک را به تیم اضافه کنند . ما شاهد فنا و از بین رفتن استعدادهای جوان تیم هستیم در حالی که در تیمهایی مثل همین استقلال خوزستان و راه آهن و نفت و… جوانان بزرگی میکنند و همه را به شگفتی وا داشته اند در حالی که جوانان تیم ما خیلی بهتر از آنها هستند و بر روی نیمکت و یا سکو حیف میشوند .
زنگ خطر را زمانی به صدا در می آوریم که تیم در صدر جدول قرار دارد و از کادر فنی تقاضا داریم به دقت عملکرد بازیکنان را زیر نظر داشته باشند . کاش کسی از کادر فنی با دقت تمام بازیهای امید نورافکن را در تیم ملی جوانان مشاهده میکرد و جرات استفاده از اینچنین بازیکنانی را در کادر فنی میدیدیم.
امیدواریم از این هفته و بازی با سپاهان شاهد استقلالی باشیم که انتظار داریم و در قواره قهرمانی میبینیم.
