ندیدن بی کفایتی مدیریتی و توفیق اجباری خواندن آن ، استقلال را در ادامه مسیر دجار مشکل خواهد کرد،
زیرا این تیم و باشگاه در کادر مدیریتی و اعضای هیات مدیره با ضعف شدید مواجه است ، این امر نه تنها برای ادامه این فصل در لیگ و لیگ قهرمانان آسیا ، بلکه برای فصل بعد و آینده استقلال نیز مضر خواهد بود.
از طرفی وقتی یک مجموعه در نقاطی ضعف داشته باشد و منتقدین و اصحاب رسانه به آن نقاط ضعف (اصلی) اشاره نکنند ، چیزی شبیه بی کفایتی های دربار قاجار رخ خواهد داد
یعنی (بدین منظور که) آن زمان نیز ملازمان و اطرافیان شاه قاجار کورکورانه از وی تعریف و تمجید مینمودند و کاستی ها و بی کفایتی های کشور را توفیق اجباری میخواندند ، تا آنجا که کار به جدایی بخش اعظمی از کشور رسید ، و کشور ایران ضربه بزرگی را متحمل شد
حال نیز
رسانه ها مدام سعی در این دارند که در اذهان عمومی این را بگنجانند که محرومیت استقلال از سوی فیفا یک توفیق اجباری را رقم زده است ، این کار عمق بی کفایتی و فاجعه رخ داده از سمت مسئولین ورزش و مدیران و هیات مدیره (غیر استقلالیِ) استقلال را در اذهان عمومی کمرنگ تر میکند .
از طرفی وقتی این بی کفایتی ها و افراد خاطی مورد بازخواست قرار نگیرد و رسانه ها نیز به سادگی از کنار کوتاهی های آنان گذر کنند و این مدیران به روند فاجعه بار خود ادامه دهند و صندلی های هیات مدیره استقلال را به افراد استقلالی و کارآمد واگذار نکنند ، شاید سرنوشتی مشابه که درباره دوره قاجار اشاره شد، برای این مجموعه دور از انتظار نباشد . یعنی (زبانم لال) نابودی استقلال ، و ایجاد شرایط اسف بار تر در فصل بعد (با وجود این مورد که در فصل آینده تعداد کثیری از همین بازیکنان قراردادشان به اتمام رسیده و بازیکن آزاد محسوب خواهند شد ، نظیر امید نورافکن و امید ابراهیمی)
اگر بجای نادیده گرفتن و بعضا تمجید از مدیران نالایق و نتیجه مثبت گرفتن از بحران ها و کاستی ها ، واقعیت ها را برای مردم و خود این مدیران روشن نسازیم ، و فاجعه را توفیق اجباری نخوانیم ، میتوانیم با اقدام به موقع و چینش جدیدی از مدیران استقلالی و متعصب که دلسوز این هوادار و باشگاه باشند ، از بروز فجایع بعدی جلوگیری کنیم…
اگرچه وزارت ورزش و جوانان به حرف دل هواداران استقلال (که صاحبان اصلی و واقعی این تیم هستند) توجهی ندارد…
اما
روشنگری و بینش متعالی در جهت موفقیت دائمی استقلال و ایجاد چارت منسجم و تیمی سراسر متحد و دور از حواشی ، سرلوحه و هدف هواداران استقلال و همین طور نگارنده است.
درواقع ما ابتدا باید ذهن خودمان (هواداران) را روشن سازیم و بدانیم که چه کسی و چه چیزی به سود تیم و اهداف کوتاه مدت و بلند مدت تیم است و چه عاملی مضرر.
سپس
با همدلی و آگاهی خواسته های به حق خودمان را از متولیان ورزش کشور طلب کنیم
حداقل انتظاری که میتوان از مدیران بالادستی ورزش کشور داشت این است که برای هر تیمی مدیرانی با (اندک) علاقه قلبی به آن تیم را منتسب کنند ، و این اصلا خواسته زیادی نیست ، که ما استقلالی ها بخواهیم مدیران باشگاه و اعضای هیات مدیره باشگاه نسبت به باشگاه و هواداران آن علاقه قلبی داشته و واقعا استقلالی باشند…
تا اینکه
صرفا از این صندلی ها در جهت شهرت و خواسته های شخصی خودشان استفاده نموده و این وظیقه مهم که به دوش آنها وانهاده شده را کم شمرده و نسبت به هوداران باشگاه پاسخگو نباشند و با ایجاد حواشی و ناکارآمدی و عدم تامین نیازهای باشگاه و مدیریت اهمال کار به باشگاه پرافتخار استقلال ضربه زده و آینده این باشگاه را به مخاطره بی اندازند.
مراد نگارنده این است که : بیش از آنکه فاجعه محرومیت استقلال در پنجره نقل و انتقالات از سوی فیفا را “توفیق اجباری” بنامیم و در اذهان عمومی سعی در جا انداختن این موضوع داشته باشیم ،، باید : به آینده استقلال و وحدت درونی این باشگاه فکر کنیم ، آن اتفاق را درست بررسی کنیم ، نقاط ضعف مدیریتی استقلال در اعضای هیات مدیره و چارت سازمانی باشگاه را درست ببینیم و نقد کنیم …. تا سربلندی ، نتایج و اتفاقات مثبت را در این باشگاه شاهد باشیم ….
زنده باد استقلال کبیر
ح . پیام
