۱۳خرداد تولد آبی ترین کاپیتان دنیاست . فرهاد مجیدی نامی فراتر از یک بازیکن یا یک کاپیتان. فرهاد مجیدی چیزی ماورای محبوبیت. شاید سال ۵۵ در چنین روزی که به دنیا قدم گذاشت پدر و مادرش هم باور نمیکردند روزی دلهای میلیونها نفر را به تسخیر خود در خواهد آورد. یادم می آید سال ۷۶بود که از بهمن به استقلال آمد . آن موقع خیلی تردید داشتیم که آیا میتواند در استقلال بزرگ بزرگی کند؟فرهاد مجیدی خواست و توانست . فرهاد شاید برای تسخیر دل میلیونها نفر کوه نکنده باشد ولی کاری کمتر از فرهاد کوه کن هم نکرد . سالها تمرین و زندگی سالم نتیجه اش شد فرهادی که بدون شک یکی از ۵ بازیکن محبوب ادوار فوتبال ایران است. یادش بخیر دربیهایی که حضور داشت دلمان قرص بود و دل پرسپولیسیها لرزان . یادش بخیر عدد ۴ اش که تبدیل به نماد استقلالیها شد یادش بخیر بازیکنی که به تنهایی چندین هزار نفر را به ورزشگاه میکشاند . یادش بخیر روز خداحافظی اش از فوتبال که بی شک یک استقلالی پیدا نشد که اشک نریزد . هرچه کردم جلوی اشک هایم را بگیرم که مثلا ثابت کنم مرد گریه نمیکند نشد که نشد . فرهاد ارزش یک اشک و یک افسوس از ته دل را داشت. ضمن تبریک تولد کاپیتان افسانه ای استقلال شعار مخصوص فرهاد را برای تجدید خاطره ها باهم زمزمه میکنیم :

تو خورشیدی اما غروب نداری (آهای فرهاد مجیدی)

تو دریایی اما ساحل نداری (آهای فرهاد مجیدی)

تو بهترین شماره ۷ آسیایی (آهای فرهاد مجیدی)

ستاره سهیل آسیایی (آهای فرهاد مجیدی)

تویی که سرور تموم لنگیایی (آهای فرهاد مجیدی)

تو محبوب ماتاجی هایی (آهای فرهاد مجیدی)