ناصرحجازی متولد ۲۳ اذر ۱۳۲۸درتهران .دومین دروازه بان قرن آسیا و به یقین بهترین دروازه بان ایران و خوشتیپترین بازیکن تاریخ فوتبال ایران . با تحصیلات عالیه که سالها در تیم تاج و استقلال بازی و مربیگری کرد . دروازه بان اول تیم ملی بودو… همه اینها برای محبوب شدن یک بازیکن فوتبال کافیست اما محبوبیت ناصرخان حجازی ماورای اینها بود او محبوب بود ولی نه مثل کسی دیگر مثل خودش . یاد کتاب دکتر شریعتی افتادم در مورد حضرت فاطمه که( فاطمه فاطمه است )و ما نیز میگوییم (حجازی حجازی بود) و نمیشود باکسی مقایسه کرد . مشخص نیست کنار گذاشتن از تیم ملی در ۲۹ساگی و اوج فوتبالش یا رفتن تا دم در منچستر و برگشت خوردن به خاطر مسائل غیرفوتبالی یا شاید هم مردمی بودن و حرف دل مردم را زدن و یا حتی رک بودن شاید هم ردصلاحیت در انتخابات ریاست جمهوری ویا انتخاب حجازی به عنوان مربی تیم ملی و اعلام محمد مایلی کهن از سوی صدا و سیما برای مربی گری تیم ملی و یا شخصیت منحصربه فردش که باعث غرور هر استقلالی بود باعث محبوبیتش باشد ولی هرچه بود ناصر محبوب بود نه به طور عادی بلکه یکجور خاص .
ناصر حجازی از سال ۸۸ دچار بیماری سرطان شد. او اهل مبارزه بود با بیماریش ۲سال جنگید و گلبرگ مغرور آنقدر غرور داشت که نگذارد عکاسان از سر از ته تراشیده اش بعد از بیماری عکس بگیرند .
۳۰اردیبهشت ۹۰و آن بازی و آن روز غم انگیز با پاس همدان بود که ناصرحجازی درحین تماشای بازی به کما رفت و ۲ خرداد ۹۰ ساعت ۱۰:۵۵ دقیقه در بیمارستان کسری عقاب به آسمان پر گشود .
در زیر دو آهنگی که برای ناصرخان حجازی خوانده شده برای دانلود گذاشته ایم تا شاید درسالروز فوتش باهم اشک بریزیم برای فقدان عقاب .
1 دیدگاه برای “حجازی حجازی بود”